شعر

Monday, July 25, 2005

کلاغ

نمی افتد از سرش

درخت سر بریده ای که با غروب هر آفتاب

تشییع می شود

                     بر زمین

مزرعه آرام می گیرد در قرق گشوده ی دست هاش

و آرزوی مترسکی به گور می برد

تا از سرش بردارد

                کلاغ

سوم مرداد 1384

Balatarin Donbaleh Mohandes Delicious Digg Stumbleupon Furl Friendfeed Twitter Facebook Greader Addthis to other Subscribe to Feed